پلی آلومینیوم کلراید ( پک )

پلی آلومینیوم کلراید (Poly Aluminium Chloride) – که به اختصار PAC نامیده می‌شود-  به طور گسترده به عنوان جایگزینی برای دو منعقدکننده قدیمی سولفات آلومینیوم و کلروفریک مورد استفاده قرار گرفته است.

سومین عنصر فراوان در پوسته زمین بعد از اکسیژن و سیلیکون، آلومینیوم است. این ماده مانند بسیاری از منابع زمین، عرضه محدودی دارد. پلی آلومینیوم کلراید (PAC) زیر شاخه نمک های حاصل از آلومینیوم است و در واقع یک منعقد کننده، لخته ساز یا کواگولانت می باشد که دارای ساختار پلیمری است. نام دیگر آن، آلومینیوم کلراید هیدراته (ACH) است و با کد اختصاری PAC شناخته می شود. پک دارای فرمول شیمیایی AL₂(OH)_nCI₆  است و از نظر ظاهری پلی آلومینیوم کلراید (PAC) به دو فرم جامد و مایع تولید می شود. پک جامد به صورت پودر یا کریستال است و با توجه به گریدهای تولیدی آن در دو رنگ سفید شیری تا زرد پررنگ به بازار عرضه می شود. پک مایع به رنگ زرد روشن تا زرد مایل به قرمز (بسته به نوع خوراکی و صنعتی بودن) تولید می شود.
روش های متفاوتی برای سنتز پلی آلومینیم کلرید وجود دارد که شامل روش آلومینیوم فلزی، روش آلومینیوم هیدروکسید، روش تیتانیوم آلومینیوم، روش کلرید آلومینیوم، محلول قلیایی و غیره است.

اگر بخوایم پک را تقسیم بندی کنیم می بینم که در دو گرید زیر به بازار عرضه می شود:

• پلی آلومینیوم کلراید صنعتی ( فاضلابی)
• پلی آلومینیوم کلراید خوراکی یا آشامیدنی (بهداشتی)

پک آشامیدنی نقش مهمی در شفاف سازی آب دارد، اما پک فاضلابی از قدرت کمتری برخوردار است و توانایی این شفافیت را ندارد.